Ισότητα των φύλων και πρόληψη της βίας στην Ελλάδα – Εστιάζοντας στους Άντρες, Διαδικτυακά Σεμινάρια

Σε συνέχεια του Διαδικτυακού Σεμιναρίου “Advancing Gender Equality: The Role and Situation of Gender Equality Mechanisms in the Context of COVID-19” που διοργανώθηκε από την Επιτροπή Ισότητας των Φύλων του Συμβουλίου της Ευρώπης σε συνεργασία με την Ελληνική Προεδρία της Επιτροπής Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης στις 21 Οκτωβρίου 2020, όπου ομιλήτρια ήταν και η Διευθύντρια της Ελληνικής Σχολής Πολιτικών Σπουδών, η Συμβίωσης-Σχολή Πολιτικών Σπουδών στην Ελλάδα πραγματοποίησε τ το Διαδικτυακό Ισότητα των Φύλων και Πρόληψη της Βίας – Εστιάζοντας στους Άντρες, το οποίο απευθύνθηκε στους αποφοίτους της Σχολής και την ομάδα του 2020, ιδιαίτερα εκείνους που σχετίζονται με το θέμα.

Καθένα από τα διαδικτυακά σεμινάρια, τα οποία πραγματοποιήθηκαν από τις 8 μέχρι τις 11 Δεκεμβρίου 2020 μέσω της πλατφόρμας Zoom, αποτελούνταν από παρουσιάσεις που πραγματοποίησαν οι εμπειρογνώμονες ομιλητές και από «δωμάτια συζήτησης» όπου οι συμμετέχοντες χωρίζονταν σε ομάδες για την πραγματοποίηση ασκήσεων και συζητήσεων με την διευκόλυνση των ειδικών. Το σεμινάριο άντλησε επίσης γνώση και εμπειρογνωμοσύνη από το ευρωπαϊκό έργο «Εστιάζοντας στους Άντρες» (FOMEN) για την πρόληψη της έμφυλης βίας. Η Συμβίωση είναι ένας από τους εταίρους του έργου. Η εκδήλωση κάλυψε τις ακόλουθες ενότητες, οι οποίες παρουσιάστηκαν και αναπτύχθηκαν μία ανά ημέρα, συμπεριλαμβανομένου του Καλωσορίσματος/Εισαγωγής που πραγματοποιήθηκε την πρώτη ημέρα: Ενότητα 1: Φύλο και Αρρενωπότητα, Ενότητα 2: Βία και Φύλο, Ενότητα 3: Η επίδραση των μέσων (κοινωνικής δικτύωσης) και των πολιτικών στη Μετανάστευση, και Ενότητα 4: Ισότητα των Φύλων και Πολιτισμική Ευαισθησία. Οι ενότητες και οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν στα διαδικτυακά σεμινάρια αναπτύχθηκαν στο πλαίσιο του έργου FOMEN. Η Συμβίωση πραγματοποίησε επίσης την τεχνική υποστήριξη των διαδικτυακών σεμιναρίων στην πλατφόρμα Zoom, καθώς και το υλικό ανάγνωσης για τους συμμετέχοντες. Τα «δωμάτια συζήτησης» επέτρεψαν την πραγματοποίηση ασκήσεων, συντονισμένων συζητήσεων, ανατροφοδότησης και ανταλλαγής γνώσεων, εμπειριών κ.λπ.

Λόγω των περιορισμών που σχετίζονται με την πανδημία του COVID-19 στην Ελλάδα και παγκοσμίως, η βία κατά των γυναικών αποτελεί την πιο κοινή παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των γυναικών στην Ευρώπη, παρόλα αυτά παραμένει αργή η πρόοδος της θεσμικής, πολιτικής και νομικής μεταρρύθμισης για την αντιμετώπιση αυτού του φαινομένου. Το Συμβούλιο της Ευρώπης διαδραματίζει ηγετικό ρόλο στην πρόληψη και την καταπολέμηση κάθε μορφής βίας κατά των γυναικών μέσω πρωτοποριακών προτύπων και δραστηριοτήτων ευαισθητοποίησης. Η βία κατά των γυναικών παραμένει διαδεδομένη σε όλα τα κράτη μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης, με καταστροφικές συνέπειες για τις γυναίκες, τις κοινωνίες αλλά και τις οικονομίες. Η Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας (Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης), η οποία είναι προς υπογραφή από τον Μάιο του 2011, είναι η πιο εκτεταμένη διεθνής συνθήκη για την αντιμετώπιση αυτής της σοβαρής παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (ήδη παρατηρούνται παλινδρομήσεις σχετικά με τις δεσμεύσεις).

Τα στερεότυπα φύλου αποτελούν σοβαρό εμπόδιο στην επίτευξη πραγματικής ισότητας μεταξύ των φύλων και τροφοδοτούν τις έμφυλες διακρίσεις. Τα στερεότυπα φύλου είναι προκατειλημμένες ιδέες σύμφωνα με τις οποίες ανατίθεται στους άνδρες και τις γυναίκες αυθαίρετα χαρακτηριστικά και ρόλοι που καθορίζονται και περιορίζονται από το φύλο τους. Τα έμφυλα στερεότυπα μπορούν να περιορίσουν την ανάπτυξη των φυσικών ταλέντων και ικανοτήτων τόσο των αγοριών όσο και των κοριτσιών, των γυναικών και των ανδρών, των εκπαιδευτικών και επαγγελματικών εμπειριών τους, καθώς και των ευκαιριών ζωής γενικότερα. Τα στερεότυπα που αφορούν στις γυναίκες προέρχονται και αποτελούν την αιτία βαθιά χαραγμένων στάσεων, αξιών, κανόνων και προκαταλήψεων κατά των γυναικών. Χρησιμοποιούνται για να δικαιολογήσουν και να διατηρήσουν τις ιστορικές σχέσεις δύναμης των αντρών έναντι των γυναικών καθώς και τις σεξιστικές στάσεις που εμποδίζουν την πρόοδο των γυναικών.

Ο αριθμός των περιστατικών και των μαρτυριών που έχουν αναφερθεί έχει αυξηθεί δραματικά, γεγονός το οποίο δείχνει ότι οι πολιτικές απομόνωσης και εγκλεισμού οδηγούν σε αυξημένα επίπεδα ενδοοικογενειακής, σεξουαλικής και έμφυλης βίας – και ως εκ τούτου σε αυξημένη ανάγκη προστασίας από αυτή. Επιπλέον, πρέπει να δοθεί προσοχή στις πιθανές μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της πανδημίας αναφορικά με την ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής και στην οικονομική ανεξαρτησία των γυναικών, καθώς πολλές από αυτές μπορεί να αναγκαστούν να πάρουν δύσκολες αποφάσεις και να μεταβούν σε μη αμειβόμενες μορφές εργασίας.

Πρόγραμμα