Παγκόσμιο Φόρουμ για τη Δημοκρατία 2014 – «Από τη συμμετοχή στην επιρροή: μπορούν οι νέοι να αναζωογονήσουν τη δημοκρατία;»

Το Παγκόσμιο Φόρουμ για τη Δημοκρατία το 2014 συγκέντρωσε εκπροσώπους της κοινωνίας των πολιτών, μέσα ενημέρωσης και επιχειρηματίες, ακαδημαϊκούς, νέους ακτιβιστές και πολιτικούς ηγέτες από περισσότερες από 100 χώρες για να συζητήσουν – μεταξύ άλλων μέσω ψηφιακής πλατφόρμας – τα θέματα και τις προκλήσεις της συμμετοχής των νέων και τις ευκαιρίες που προσφέρουν για δημοκρατική ανανέωση.

Ενώ ο αριθμός των κρατών με δημοκρατικό πολίτευμα στον κόσμο αυξάνεται σταθερά, οι δημοκρατίες αυτές, που είτε είναι σταθερές είτε σε μεταβατικό στάδιο, αντιμετωπίζουν επί του παρόντος μεγάλες προκλήσεις. Μεταξύ αυτών των προκλήσεων, συγκεκριμένα υπάρχει απογοήτευση σχετικά με την πολιτική εκπροσώπηση και σκεπτικισμός γύρω από τις πολιτικές αποφάσεις, ιδίως στους νέους που κινδυνεύουν να αποξενωθούν όλο και περισσότερο από τη δημόσια πολιτική ζωή. Οι πιο πρόσφατες δημοκρατίες αντιμετωπίζουν επίσης τις δικές τους προκλήσεις όσον αφορά τη συμμετοχή των νέων, των οποίων οι προσδοκίες για την ελευθερία της έκφρασης, τη διαφάνεια και τη χρηστή διακυβέρνηση συχνά διαψεύδονται. Ωστόσο, στο Χονγκ Κονγκ, το Κίεβο και το Κάιρο οι νέοι ήταν στην πρώτη γραμμή του αγώνα για τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα, φιλοδοξώντας να ζήσουν σε μια κοινωνία βασισμένη στο κράτος δικαίου και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Στις δυτικές δημοκρατίες, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του Ευρωβαρόμετρου, η μεγάλη πλειονότητα των νέων θεωρεί τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ελευθερία της έκφρασης προτεραιότητες που πρέπει να προάγει η Ευρώπη. Υπάρχει σαφώς μια ισχυρή διάθεση για δημοκρατία. Θα ήταν λάθος να πούμε ότι όλοι οι νέοι έχουν χάσει το ενδιαφέρον τους για την πολιτική. Αλλά ένα χάσμα έχει ανοίξει μεταξύ των παραδοσιακών πολιτικών δομών και των νέων και αυτό το χάσμα πρέπει να γεφυρωθεί για την υγεία και τη βιωσιμότητα των δημοκρατιών μας. Για να αντιμετωπιστεί αυτή η πρόκληση, είναι απαραίτητο να εξεταστούν τρόποι προσέγγισης της πολιτικής και της δημοκρατικής πρακτικής στις τρέχουσες μεθόδους επικοινωνίας και κινητοποίησης των νέων, ιδιαίτερα τα κοινωνικά μέσα.

Πώς μπορούμε να αξιοποιήσουμε την ενέργεια των νέων για την αναζωογόνηση των δημοκρατικών θεσμών και διαδικασιών; Στην ψηφιακή εποχή, ποια εργαλεία, εκτός από την ψηφοφορία, μπορούμε να εφαρμόσουμε για να ενθαρρύνουμε τη συμμετοχή των νέων και να ενισχύσουμε τη δημοκρατική ζωτικότητα; Τα κοινοβούλια των νέων αποτελούν αποτελεσματικό μέσο για τη συμμετοχή των νέων στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων; Τα κοινωνικά κινήματα, τα οποία είναι τα μόνα μέσα έκφρασης σε ορισμένες χώρες, συχνά θεωρούνται ατμομηχανές για πολιτική αλλαγή, ενίσχυση της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων – μπορούν επίσης να έχουν σημαντικό και διαρκή αντίκτυπο σε χώρες που δεν έχουν ακόμη δημοκρατική παράδοση; Πρέπει οι νέοι, που γεννήθηκαν στην ψηφιακή εποχή, να ενθαρρύνονται να χρησιμοποιούν διαδικτυακές πλατφόρμες ώστε να είναι ενεργοί και υπεύθυνοι πολίτες;