Φύλο, Ανθρώπινα Δικαιώματα και Μέσα Ενημέρωσης

Το Σεμινάριο για το Φύλο, τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τα Μέσα Ενημέρωσης πραγματοποιήθηκε στις 27-30 Ιουνίου 2017 στη Θεσσαλονίκη, υπό την αιγίδα της Γραμματείας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Υπουργείου Δικαιοσύνης. Το Σεμινάριο υποστηρίχθηκε από το Συμβούλιο της Ευρώπης, τον Τομέα Σχεδιασμού Πολιτικής και το έργο «Αντιμετώπιση της σεξουαλικής βίας κατά των γυναικών προσφύγων» (ASVARW) που χρηματοδοτήθηκε από τη ΓΔ Δικαιοσύνης της ΕΚ και τη Βασιλική Πρεσβεία της Νορβηγίας στην Ελλάδα.

Το Σεμινάριο είχε ως στόχο την προώθηση του διαλόγου για το φύλο και τη δημοκρατική διακυβέρνηση μέσω της προάσπισης και της προώθησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου, συμπεριλαμβανομένων των γυναικών μεταναστών και προσφύγων. Η Ισότητα των Φύλων και η Βία κατά των Γυναικών έχουν αναγνωριστεί ως τομείς προτεραιότητας για την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Συμβούλιο της Ευρώπης. Κατά τη διάρκεια του Σεμιναρίου παρουσιάστηκαν σχετικά πρότυπα, μηχανισμοί και καινοτόμες πρακτικές για τη δημιουργία και τη λειτουργία θεσμών και δομών, πραγματοποιήθηκε αξιολόγηση και ανάπτυξη νέας νομοθεσίας, ανταλλαγή πρακτικών, ευαισθητοποίηση και ανταλλαγή γνώσεων και δεξιοτήτων και δημιουργήθηκαν επίσημα και ανεπίσημα δίκτυα.

Το Σεμινάριο εντόπισε έντονες ανισότητες που υφίστανται τόσο στην Ελλάδα όσο και σε όλο τον κόσμο. Μέσω αυτού του σεμιναρίου, εντοπίσαμε, αναλύσαμε και τελικά αμφισβητήσαμε και επαναδιαπραγματευτήκαμε τις σχέσεις μεταξύ των φύλων. Αρχικά, κατανοήθηκαν οι παραδοχές ότι η έννοια του φύλου είναι σχεσιακή και επικεντρώνεται στη θηλυκότητα, την αρρενωπότητα και τη σεξουαλικότητα, καθώς και σε τομές που εμπλέκουν τη σεξουαλική ταυτότητα και την ιεραρχία και ότι το κοινωνικό φύλο είναι μια κοινωνική κατασκευή που περιλαμβάνει πληθώρα χαρακτηριστικών που αναφέρονται στην αρρενωπότητα και τη θηλυκότητα και διαχωρίζουν τη μια κατάσταση από την άλλη. Το φύλο δεν είναι απλώς ένας τρόπος διαχωρισμού των σωμάτων. Είναι παντού και γύρω μας. Έτσι, το Σεμινάριο χρησιμοποίησε το «πρίσμα του φύλου» για να διερευνήσει σχέσεις και δυνάμεις σε θεσμικά και οικεία περιβάλλοντα, σε ενσωματωμένες πρακτικές και κωδικοποιημένες αναπαραστάσεις, σε ένα τοπικό, εθνικό και διεθνές περιβάλλον.

Ένα παράδειγμα – η μετανάστευση και η άνοδος της ισλαμοφοβίας στις δυτικές χώρες έφεραν ξανά στο προσκήνιο το ζήτημα των μουσουλμάνων γυναικών. Η έρευνα αμφισβητεί επανειλημμένα τις καρικατούρες και τις αντιλήψεις που κυριαρχούν στις δυτικές αφηγήσεις, οι οποίες θεωρούν ότι οι μουσουλμάνες δεν διαθέτουν ικανότητα για δράση, συχνά για να δικαιολογήσουν μια συνεχιζόμενη πολιτική αποκλεισμού. Έτσι, προέκυψε το ερώτημα «πώς επηρεάζεται η καθημερινή ζωή των γυναικών από μια σύγχρονη γεωπολιτική μεταρρύθμιση της θρησκείας και των διεθνών σχέσεων», ιδίως του Ισλάμ, και πως οι γυναίκες αντιδρούν μέσω των εγκόσμιων πρακτικών στην καθημερινή ζωή.

Ισότητα των φύλων, έννοια που κατοχυρώνεται στο διεθνές και εθνικό νομοθετικό και θεσμικό πλαίσιο, σημαίνει ίση ορατότητα, ενδυνάμωση, ανάληψη ευθυνών και συμμετοχή όλων των φύλων σε όλους τους τομείς της δημόσιας και ιδιωτικής ζωής. Σημαίνει επίσης ίση πρόσβαση και κατανομή πόρων μεταξύ γυναικών και ανδρών. Σημαίνει αποδοχή και ισότιμη αξιολόγηση των διαφορών μεταξύ των γυναικών, των ανδρών και των διεμφυλικών, καθώς και των διαφορετικών ρόλων που διαδραματίζουν στην κοινωνία.

Στη Συνεδρία I: Ανθρώπινα Δικαιώματα και Ισότητα των Φύλων, Πρότυπα και Μηχανισμοί συζητήθηκαν από τους ομιλητές οι ακόλουθες ερωτήσεις:

1. Πώς ορίζετε την ισότητα των φύλων – τι σημαίνει και ποια μέτρα λαμβάνονται από τον οργανισμό σας για την επίτευξή της; Ή – μπορούμε να την ορίσουμε μέσα από ορισμένες περιπτώσεις ανισότητας στις οποίες έχετε εργαστεί άμεσα;
2. Ισότητα των φύλων: Είναι (μόνο) μια ιδέα; Μια εκτίμηση των διαφορών μεταξύ των ρόλων των γυναικών, των ανδρών και των διεμφυλικών στην κοινωνία στο πλαίσιο σας αφορά (εθνικό και τοπικό).
3. Πώς διασφαλίζεται η ισότητα των φύλων στο διεθνές και εθνικό νομικό και θεσμικό πλαίσιο; Αρκούν οι μηχανισμοί;
4. Πώς μπορούμε να διασφαλίσουμε ότι η ισότητα των φύλων είναι μια συστηματική πρακτική; Είναι κοινά τα εμπόδια της ισότητας και αν ναι, με ποιον τρόπο; Ποιες συγκεκριμένες ενέργειες απαιτούνται; Υπάρχει ίση πρόσβαση σε πόρους και ίση κατανομή αυτών μεταξύ ανδρών και γυναικών; Ποιες είναι οι προτεραιότητες σύμφωνα με εσάς;
5. Έχετε εντοπίσει κενά και ευκαιρίες, καθώς και βέλτιστες πρακτικές;

Η ισότητα των φύλων, που κατοχυρώνεται στο διεθνές και εθνικό νομοθετικό και θεσμικό πλαίσιο, σημαίνει ίση ορατότητα, ενδυνάμωση, ανάληψη ευθυνών και συμμετοχή όλων των φύλων σε όλους τους τομείς της δημόσιας και ιδιωτικής ζωής. Σημαίνει επίσης ίση πρόσβαση και κατανομή πόρων μεταξύ γυναικών και ανδρών. Σημαίνει αποδοχή και ισότιμη αξιολόγηση των διαφορών μεταξύ των γυναικών, των ανδρών και των διεμφυλικών, καθώς και των διαφορετικών ρόλων που διαδραματίζουν στην κοινωνία. Κατά τη συνεδρία συζητήθηκε επίσης πώς η πρωτοποριακή εργασία στους τομείς των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ισότητας των φύλων έχει επίσης οδηγήσει σε σταθερά πρότυπα τα οποία, εάν εφαρμοστούν πλήρως, θα φέρουν τα κράτη πιο κοντά στην πραγματική ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών. Η Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για τη Δράση Κατά της Εμπορίας Ανθρώπων αναγνωρίζει ότι η εμπορία ανθρώπων είναι ένα έντονα έμφυλο φαινόμενο και περιέχει αρκετές ισχυρές αναφορές στην ισότητα των φύλων και στην ενσωμάτωση της προοπτικής για την ισότητα των φύλων στον τομέα της εμπορίας ανθρώπων. Η Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την Πρόληψη και την Καταπολέμηση της Βίας κατά των Γυναικών και της Ενδοοικογενειακής βίας (Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης) είναι η πιο εκτεταμένη διεθνής συνθήκη αυτού του είδους. Στοχεύει στη μηδενική ανοχή για αυτό το είδος βίας και αποτελεί ένα σημαντικό βήμα προόδου για να καταστεί η Ευρώπη ασφαλέστερη για τις γυναίκες. Επιπλέον, πολλές κοινοτικές οδηγίες και συστάσεις θέτουν επί τάπητος θέματα ισότητας των φύλων σε ένα ευρύ φάσμα τομέων, ιδίως τη βία κατά των γυναικών, την ισόρροπη συμμετοχή στη λήψη πολιτικών και δημόσιων αποφάσεων, στα μέσα ενημέρωσης, στην εκπαίδευση, στην υγεία.

Στη Συνεδρία ΙΙ: Σεξουαλικός Προσανατολισμός και Ταυτότητα Φύλου – Καταπολέμηση των Στερεοτύπων των Φύλων και του Σεξισμού στα ΜΜΕ συζητήθηκαν οι ακόλουθες ερωτήσεις:

1. Σύμφωνα με την εμπειρία σας, πώς η ύπαρξη στερεοτύπων αναφορικά με τον ρόλο των φύλων επηρεάζει την ισότητα των φύλων τόσο στην κοινωνία όσο και στη διακυβέρνηση;
2. Πώς προωθεί και προστατεύει η εργασία σας (ή αυτή του οργανισμού σας) τη διαφορετικότητα και τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα του φύλου;
3. Ποιοι είναι οι μεγαλύτεροι κίνδυνοι που εντοπίζονται προερχόμενοι από στερεότυπα; Ποιες είναι οι προτεραιότητες;
4. Τι δράση απαιτείται και σε ποιο επίπεδο, ώστε να είναι εφικτή η αποτροπή και η καταπολέμηση των στερεοτύπων και τελικά της βία κατά των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων;
5. Πρέπει να υπάρχει ένα διεθνές εργαλείο προστασίας τωβ ΛΟΑΤΚΙ ατόμων (Σύμβαση ή κάτι σχετικό); Πώς επηρεάζει το διεθνές και το ευρωπαϊκό πλαίσιο σε εθνικό και τοπικό επίπεδο;

Τα έμφυλα στερεότυπα αποτελούν σοβαρό εμπόδιο στην επίτευξη πραγματικής ισότητας μεταξύ των φύλων και τροφοδοτούν τις έμφυλες διακρίσεις. Τα έμφυλα στερεότυπα είναι προκατειλημμένες ιδέες σύμφωνα με τις οποίες ανατίθεται στους άνδρες και τις γυναίκες αυθαίρετα χαρακτηριστικά και ρόλοι που καθορίζονται και περιορίζονται από το φύλο τους. Τα στερεότυπα βάσει του φύλου μπορούν να περιορίσουν την ανάπτυξη των φυσικών ταλέντων και ικανοτήτων τόσο των αγοριών όσο και των κοριτσιών, των γυναικών και των ανδρών, των εκπαιδευτικών και επαγγελματικών εμπειριών τους, καθώς και των ευκαιριών ζωής γενικότερα. Τα στερεότυπα που αφορούν στις γυναίκες προέρχονται και αποτελούν την αιτία βαθιά χαραγμένων στάσεων, αξιών, κανόνων και προκαταλήψεων κατά των γυναικών. Χρησιμοποιούνται για να δικαιολογήσουν και να διατηρήσουν τις ιστορικές σχέσεις δύναμης των αντρών έναντι των γυναικών καθώς και τις σεξιστικές στάσεις που εμποδίζουν την πρόοδο των γυναικών. Τα πρότυπα και οι μηχανισμοί του Συμβουλίου της Ευρώπης επιδιώκουν να προωθήσουν και να διασφαλίσουν τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κάθε ατόμου. Αυτά περιλαμβάνουν τα ίσα δικαιώματα και την αξιοπρέπεια όλων των ανθρώπων, συμπεριλαμβανομένων των λεσβιών, ομοφυλόφιλων, αμφιφυλόφιλων και διεμφυλικών (ΛΟΑΤΚΙ) ατόμων.

Η Συνεδρία III: Η Διασφάλιση της ‘Ίσης Πρόσβασης των Γυναικών στη Δικαιοσύνη, την Απασχόληση και τη Δημόσια Σφαίρα επιχείρησε να απαντήσει στις ακόλουθες ερωτήσεις:

1. Ποια κύρια εμπόδια αναφορικά με τις ίσες ευκαιρίες έχετε εντοπίσει μέσω της εργασίας σας (ή εκείνης του οργανισμού σας);
2. Ποια είναι η προέλευση και οι ρίζες της ανισότητας; Ποιες είναι οι προτεραιότητες;
3. Ποιες προϋποθέσεις πρέπει να πληρούνται για την υλοποίηση οποιαδήποτε εκστρατείας ισότητας; Σε ποιο επίπεδο;
4. Πώς μπορούν οι αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα να χρησιμοποιηθούν ως εργαλείο για την περαιτέρω προστασία και προώθηση της ίσης πρόσβασης στα δικαιώματα; Συγκεκριμένες προτάσεις;

Οι συνεχιζόμενες ανισότητες μεταξύ των γυναικών και των ανδρών, η έμφυλη προκατάληψη και τα στερεότυπα οδηγούν επίσης σε άνιση πρόσβαση των γυναικών και των ανδρών στη δικαιοσύνη. Μελέτη για την πρόσβαση των γυναικών στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων επέστησε την προσοχή στο χαμηλό αριθμό αιτήσεων που υπέβαλαν οι γυναίκες, επισημαίνοντας ότι αυτό πιθανόν αντικατοπτρίζει τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες σε εθνικό επίπεδο. Οι λόγοι που προηγήθηκαν περιλαμβάνουν την έλλειψη ευαισθητοποίησης, εμπιστοσύνης και πόρων, έμφυλη προκατάληψη και πολιτισμικά, κοινωνικά και οικονομικά εμπόδια. Αυτά τα εμπόδια είναι ιδιαίτερα σημαντικά στην περίπτωση των γυναικών που είναι θύματα βίας ή σε καταστάσεις ευπάθειας, όπως οι γυναίκες που είναι θύματα διαφόρων μορφών διακρίσεων.

Στη Συνεδρία IV: Η Επίτευξη Ισόρροπης Συμμετοχής Γυναικών και Ανδρών στην Πολιτική και Δημόσια Λήψη Αποφάσεων και η Ενσωμάτωση της Διάστασης των Φύλων σε Όλες τις Πολιτικές και τα Μέτρα, εξετάστηκαν τα ακόλουθα ερωτήματα:

1. Πώς η άνιση συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων επηρεάζει την εφαρμογή των υφιστάμενων κανόνων και των υποστηρικτικών πολιτικών για την επίτευξη δημοκρατικής ισότητας;
2. Μπορούν συγκεκριμένες συστηματικές οντότητες να χαρακτηριστούν ως «παράγοντες αλλαγής» ή προώθηση της συμμετοχής των γυναικών;
3. Συμφωνείτε ότι η ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου μπορεί να προωθήσει την ισότητα των φύλων;
4. Συμφωνείτε ότι με την αποτελεσματικότητα μιας διπλής προσέγγισης που συνδυάζει την ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου με συγκεκριμένα μέτρα για την ανάπτυξη των γυναικών, ώστε να διασφαλιστεί καλύτερη χάραξη πολιτικής και καλύτερη χρήση των πόρων για την αποτελεσματική ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών;
5. Μπορεί η έλλειψη συμμετοχής των γυναικών να σχετίζεται με έννοιες (κατάχρησης) εξουσίας και ελέγχου; Πως ;

Η ισόρροπη συμμετοχή γυναικών και ανδρών στη λήψη πολιτικών και δημοσίων αποφάσεων αποτελεί προϋπόθεση για τη δικαιοσύνη και τη δημοκρατία. Οι άνδρες εξακολουθούν να αντιπροσωπεύουν κατά μέσο όρο περίπου τα τρία τέταρτα των μελών των εθνικών κυβερνήσεων και των κοινοβουλίων. Η πραγμάτωση ισόρροπης συμμετοχής γυναικών και ανδρών στη λήψη αποφάσεων απαιτεί συντονισμένη δράση σε ένα ευρύ φάσμα τομέων. Αυτό περιλαμβάνει την εφαρμογή των υφιστάμενων προτύπων, αλλά και την υποστήριξη πολιτικών για την επίτευξη δημοκρατική ισοτιμία.

Γεννημένη από την ανάγκη για μια νέα προσέγγιση στη χάραξη πολιτικής που να λαμβάνει υπόψη τόσο τα γυναικεία όσο και τα ανδρικά συμφέροντα και υποθέσεις, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Παγκόσμιο συνέδριο για τις Γυναίκες Ναϊρόμπι το 1985 η έννοια της ενσωμάτωσης της διάστασης του φύλου. Στη συνέχεια υιοθετήθηκε ως εργαλείο για την προώθηση της ισότητας των φύλων σε όλα τα επίπεδα. Όταν κατανοείται και εφαρμόζεται σωστά, η ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου αποτελεί μια μετασχηματιστική προσέγγιση με μεγάλες δυνατότητες επίτευξης κοινωνικής αλλαγής. Σήμερα, υπάρχει ευρεία συναίνεση σχετικά με την αποτελεσματικότητα μιας διπλής προσέγγισης που συνδυάζει την ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου με συγκεκριμένα μέτρα για την πρόοδο των γυναικών, για τη διασφάλιση καλύτερης χάραξης πολιτικής και καλύτερης χρήσης των πόρων, καθώς και για την πρόοδο προς την αποτελεσματική ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών. Το 1998, η Επιτροπή Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης ενέκρινε τη Σύσταση για την ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου.

Η Συνεδρία V: Πρόληψη και Αντιμετώπιση της Βίας κατά των Γυναικών, εξέτασε τις ακόλουθες ερωτήσεις:

1. Πώς οι πολιτικές και νομοθετικές αλλαγές και πρωτοβουλίες έχουν αντίκτυπο στη βία κατά των γυναικών και τι συμβαίνει στην πραγματικότητα;
2. Πώς λειτουργεί ο οργανισμός στον οποίο εργάζεστε σχετικά με αυτά τα ζητήματα; Ποια είναι τα όρια της κρατικής ευθύνης και της κοινωνικής αλληλεγγύης;
3. Οι γυναίκες στο ραδιόφωνο, την τηλεόραση, τον κινηματογράφο και τον τύπο υποεκπροσωπούνται; Υφίστανται διακρίσεις; Πόσο συμβάλλουν στο περιεχόμενο, ενθαρρύνονται να αναλάβουν ηγετικές θέσεις και θέσεις λήψης αποφάσεων;
4. Ποια είναι η επιρροή των γυναικών στα μέσα ενημέρωσης και πόσο παρούσες είναι στο πεδίο της πολιτικής ανάλυσης;
5. Πώς παρουσιάζεται η έμφυλη βία από τα μέσα ενημέρωσης; Ποιοι σχετικοί νόμοι εφαρμόζονται και πώς εφαρμόζονται;
6. Γνωρίζουμε ότι σε παγκόσμιο επίπεδο, γίνεται περιορισμένη αναφορά των περιστατικών έμφυλης βίας. Αποτελεί η έλλειψη ανταπόκρισης από το κράτος άμεση συνέπεια της περιορισμένης αναφοράς;
7. Πώς μπορούν τα Μέσα να χρησιμοποιηθούν για την καταπολέμηση (πρόληψη και αντιμετώπισης) της έμφυλης βίας;
8. Υπάρχουν ευκαιρίες εργασίας που σχετίζονται με την έμφυλη βία στο πλαίσιο της μεταναστευτικής κρίσης στην Ελλάδα και την περιοχή;

Η βία κατά των γυναικών αποτελεί την πιο κοινή παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των γυναικών στην Ευρώπη, αλλά η πρόοδος στην πολιτική και τη νομική μεταρρύθμιση για την αντιμετώπιση αυτού του φαινομένου είναι αργή. Η βία κατά των γυναικών παραμένει διαδεδομένη σε όλα τα κράτη μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης, με καταστροφικές συνέπειες για τις γυναίκες, τις κοινωνίες και τις οικονομίες. Η Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας (Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης) η οποία άνοιξε για υπογραφή τον Μάιο του 2011, είναι η πιο εκτεταμένη διεθνής συνθήκη για την αντιμετώπιση αυτής της σοβαρής παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας βασίζεται στην παραδοχή ότι η βία κατά των γυναικών είναι μια μορφή έμφυλης βίας που διαπράττεται κατά των γυναικών ακριβώς επειδή είναι γυναίκες. Είναι υποχρέωση του κράτους να αντιμετωπίσει το φαινόμενο αυτό πλήρως σε όλες του τις εκφάνσεις και να λάβει μέτρα για την πρόληψη της βίας κατά των γυναικών, την προστασία των θυμάτων και τη δίωξη των δραστών. Σε αντίθετη περίπτωση, καθίσταται ευθύνη του κράτους. Η σύμβαση δεν αφήνει καμία αμφιβολία: δεν μπορεί να υπάρξει πραγματική ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών όταν οι γυναίκες βιώνουν έμφυλη βία σε μεγάλη κλίμακα και οι κρατικές υπηρεσίες και θεσμοί κλείνουν τα μάτια.

Κατά την τελευταία συνεδρία για την Ευρωπαϊκή Αντιμετώπιση στη Σεξουαλική και Έμφυλη Βία: Παρουσίαση του Ευρωπαϊκού Προγράμματος «Αντιμετώπιση της σεξουαλικής βίας κατά των γυναικών προσφύγων», (ASVARW) ο συντονιστής του Ταμείου των Ηνωμένων Εθνών για τον Πληθυσμό (UNFPA) παρουσίασε τις οργανώσεις που εργάζονται με γυναίκες πρόσφυγες στην Ελλάδα και ξεκίνησε την παρουσίαση του έργου ASVARW. Το έργο ASVARW στοχεύει στην πρόληψη και τη αντιμετώπιση της έμφυλης σεξουαλικής βίας κατά των γυναικών προσφύγων και αιτούντων άσυλο. Αυτή η μορφή βίας – συμπεριλαμβανομένης της σεξουαλικής κακοποίησης, της καταναγκαστικής πορνείας και σεξουαλικής εκμετάλλευσης, της εμπορίας ανθρώπων και της βίας σε κοντινές σχέσεις – αποτελεί γνωστό φαινόμενο σε ολόκληρη την Ευρώπη και τις χώρες της Μεσογείου, όπως επισημαίνουν οι διεθνείς οργανισμοί και θεσμοί. Συνιστούν την ενίσχυση της προστασίας των γυναικών και κοριτσιών προσφύγων και αιτούντων άσυλο, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που φιλοξενούνται στις δομές υποδοχής. Τα συστήματα υποδοχής προσφύγων δεν είναι προετοιμασμένα να αντιμετωπίσουν τη έμφυλη σεξουαλική βία. Οι δυσκολίες στον εντοπισμό και την αντιμετώπιση της σεξουαλικής βίας κατά των γυναικών εντοπίστηκαν στη διαχείριση των υπηρεσιών υποδοχής προσφύγων.